شناسایی الگوهای ذهنی درباره عوامل مؤثر بر پارادوکس سازمان‌دهی و نوآوری مدیران مراکز رشد فناوری

مدیران سازمان‌هایی که به عرصه‌های جدیدی از کسب‌وکار وارد می‌شوند نظیر مراکز رشد فن­آوری که باهدف حمایت از کسب‌وکارهای دانش بنیان و دانش محرک ایجاد شده­اند، در پی یافتن پاسخی برای این پرسش هستند که چه مشکلاتی در هنگام سازمان‌دهی برای نوآوری پیش می‌آید و آیا می‌توان سازمان ها را برای نوآوری سازمان‌دهی کرد یا خیر؟ و چگونه می‌توان پارادوکس نوآوری و سازمان‌دهی را مدیریت کرد؟ در این راستا، پژوهش حاضر باهدف شناسایی الگوهای ذهنی مدیران در رابطه با عوامل مؤثر بر پارادوکس سازمان‌دهی و نوآوری انجام‌شده است. این پژوهش، نوعی ذهنیت­شناسی است و طبقه‌بندی جدیدی به ادبیات موضوع در حوزه مراکز رشد فن­آوری با ویژگی‌های خاص این نوع از سازمان‌ها اضافه می‌کند. مراکز رشد فن­آوری می‌توانند با تبیین پارادوکس سازمان‌دهی و نوآوری، طراحی ساختار سازمانی و فرآیندهای مدیریتی و ایجاد قابلیت‌های سازمانی و مدیریتی، خود را اثربخش­تر کنند. این پژوهش، با مرور ادبیات موضوع، مصاحبه و استفاده از افکار جمعی، ارزیابی و جمع‌بندی فضای گفتمان و درنهایت انتخاب عبارات نمونه کیو (42 عبارت شناسایی‌شده) و مرتب‌سازی نتایج و تحلیل داده‌ها، انجام شد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که سه الگوی ذهنی در میان این مدیران وجود دارد که بر اساس گزاره‌های متمایزکننده با بالاترین امتیاز، نام‌گذاری شدند: فن­آورانه، ساختاری و عمل­گرا. عوامل شناسایی‌شده در الگوی ذهنی فن­آورانه اهمیت بیشتری نسبت به الگوهای ذهنی دیگر(ساختاری و عملگرا) دارند.